Rok 1998, Banuywangi. Rok 1998, Banyuwangi. Harun, syn duchownego, odwiedza swojego brata Hasana. Mimo ciężkiej choroby córki, Hasan jest spokojny. Wyznaje, że ma pieniądze na jej leczenie. W dzisiejszej Dżakarcie Wulan i Wisnu wciąż są wstrząśnięci po śmierci pani Astuti. Wulan i Esa zbliżają się do siebie w żałobie. Tymczasem Wisnu znajduje węzeł w kwiatku, który Harun przyniósł pani Astuti. Postanawia go śledzić. Okazuje się, że Harun jest sąsiadem Ridho, z którym mieszka Atik, jego jedyna córka. Po kilku dniach obserwacji Wisnu udaje się odkryć sekret Haruna. Szybko to nagrywa i wysyła filmik do Wulan. Wulan i Esa nie mogą uwierzyć w to, co widzą.